Yaşlı dünyamızda yaşayan insanların önemli bir bölümünün yaşlılardan oluştuğu bilinmektedir. Genç ve güçlü oldukları yılları geride bırakıp, yıpranmış vücutları, soluk renkleri ve hastalıklı halleriyle hayatlarının hitamına yaklaştıkları anlaşılan bu insanlar, herkesten çok ilgi ve ihtimamla hürmet ve himâyeye muhtaçtırlar. Belleri bükülen, dişleri...

Dede, nine, büyükbaba, anneanne, babaanne gibi aile büyükleriyle bir arada olmak ve onların kanatları altında bulunmak, aile efradının tamamı için büyük bir huzur, mutluluk, sevinç ve saadet vesîlesidir. Öyle ki, üç nesli içeren geniş ailede estirilen huzur havası, ebeveyn evlattan oluşan ailede estirilen hava ile kabil-i kıyas olmadığı gibi, ebeveyn ve evlattan oluşan aile ile sadece eşlerden ibaret olan aileler arasında da göz ardı edilemeyecek kadar bariz bir...

Bireylerin birlik ve dirlik içinde yaşayıp, toplumlarında huzur havasının estirilmesine katkıda bulunmalarında etken olan hallerin başında dostça dayanışma, kardeşçe kaynaşma ve hakça paylaşmayı prensip edinmeleri gelir. Bu anlayışı benimseyip yapıcı yaklaşımlarla yek diğerinin yanında, yakınında ve yardımında olmaları herkes için hayatî ehemmiyet arz eder. Tabii herkesin başkasına benzemeyen kendine has bir hâlet-i ruhiyesi, düşüncesi ve hayat...