MANA ÂLEMİNİN YILDIZLARINDAN EBÛ EYYÛB EL ENSÂRÎ

Din ve devlet büyüklerini hayırlı yaklaşımlarla hatırlama ve hatırlatmayı görev bilip, ölüm ya da doğum yıldönümleri dolayısıyla anma toplantıları tertiplemek suretiyle özellik ve güzelliklerini dile getirerek genç kuşaklara tanıtmayı ilke edinen YOYAV, memleketimizin manevî muhafızlarından olan Ebû Eyyûb el Ensârî Hazretlerinin ölümünün 1337. yıldönümü dolayısıyla örnek olacak nitelikte bir anma toplantısı düzenledi. 4 Mayıs 2009 Pazartesi günü, “Kur’an Denizinden Damlalar” dersine katılan kursiyerlerin gerçekleştirdiği YOYAV sofrasında sunulan öğle yemeğinden sonra konferans salonunu dolduran davetlilerle kursiyerlere, İstanbul’da medfun olan Ebû Eyyûb el Ensârînin kişilik ve kimliği ile bazı meziyet ve menkıbeleri hakkında verdiği bilgilerle duygulu dakikalar yaşatan Dr. İbrahim Ateş yaptığı yönlendirici ve yüreklendirici konuşmasında şunları söyledi:

“İyileri anmayı, iyilikle anılmayı ve iyilerden olmayı ilke edinen, inançlı, bilinçli ve iyiliksever kardeşlerim. Kalpleri ve kalıpları ile kullukta kaim, iman ve ibadette daim olmanın gayreti içinde olan kıymetli konuklarımız, sevgili üyelerimiz, öğrencilerimiz, değerli dostlarımız ve basınımızın güzîde temsilcileri!

Ashâb-ı kirâma ihtirâmı ve izlerinde olmaya ihtimâmı ile bilinen yüce milletimizin medâr-ı iftihârı olan Ebû Eyyûb el Ensârî Hazretlerinin ebediyete intikalinin 1337. yıldönümü dolayısıyla düzenlediğimiz “Anma, Anlama ve Anlatma” toplantısına teşrif ederek o büyük insanın fazilet ve meziyetlerini anlatıp aktarmamıza katkıda bulunan siz kıymetli konuklarımızı hürmet ve muhabbetle selamlıyor, ömür boyu yüce Allah’ın selam ism-i şerifinin esenliğinde olmamızı temenni ediyorum. Başta Ebû Eyyûb el Ensârî olmak üzere memleketimizde medfûn olan ashâb-ı güzîn hazarâtının hâtıralarını hafızalarımıza kazıyıp uygulamalarını örnek almamızı, dîn-i mübîn-i islâmın sancağını dalgalandırmada daim olmamızı ve ebedî hayatta şefaatlerine ermemizi diliyorum.

Allah ve Resûlüne iman edip, mümin olarak O’nu gören ve birlikte yaşama bahtiyarlığına eren ashâb-ı kirâmın bir kısmını bağrında barındıran cennet vatanımızın kadrini bilmemiz ve insanlık semasının parlak yıldızları olan o hidayet rehberlerinin yaydıkları iman nurunun kıyamete kadar ülke ve insanımızı aydınlatması dileğiyle sözlerime başlarken, onların yanında ve yakınında olmanın haz ve huzuru içinde hayatımızı Hakkın rızasına yönelik olan doğru, dirayetli ve duyarlı davranışlarla değerlendirerek dünya ve ahiret saadetine ermemizi, cennet-i â’laya girmemizi ve Cemâlullah’ı görmemizi niyaz ediyorum.

Sevgili kardeşlerim!

Resûlullah’ın arkadaşları olup medrese-i Muhammedîyede eğitilerek deha, dirayet ve dindarlıkta doruk noktaya eren ashâb-ı kirâm, O’nun öğrettiği dinî bilgilerle İslamî esasları dünyaya duyuran birer hidayet meşalesidirler. Bu gerçeğe dikkatimizi çeken sevgili Peygamberimiz (S.A.V.)’in onlarla ilgili bir hadîs-i şerîfinde: “Ashâbım yıldızlar gibidirler. Onların hangisine uyarsanız hidayette olursunuz.” buyurmuştur. Dolayısıyla her sahâbînin örnek alınacak nitelik, nicelik ve yücelikte muteber ve müstesna bir kişiliğe sahip olduğu uyarısında bulunmuştur. Hz. Peygamber (S.A.V.)’in ebediyete irtihalinden sonra insanları İslam’a davet için dünyanın dört bir yanına yayılan ve kısa bir süre içinde bir çok yerleşim merkezini, Medine medeniyeti ile tanıştırıp muhtelif milletleri İslam birliğinde buluşturan bu yüce ruhlu insanların bir kısmı Anadolu’yu aşıp İstanbul surlarına kadar gelmişlerdir.

Gerek Rumeli’de gerekse Anadolu’da hattâ bütün Asya’da medfûn bulunan bu İslam büyüklerinin ölüleri arasında, Allah Teâlâ’nın sevgili kullarından ve Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’in kıymetli ashâbından olup, merkezden en uzak bir mesafede, en son vefat eden bir sahâbî olan Ebû Eyyûb el Ensârî Hâlid Bin Zeyd el Hazrecî ve el Akabî’dir. Asıl adı Hâlid bin Zeyd bin Küleyb’dir.

Medine, müslümanlar için emin bir yer olduktan sonra Mekke'de Resûlullah (S.A.V.) ile birkaç Müslüman kalmıştı. Resûlullah da hicret yolculuğuna çıkınca bunu haber alan Ebû Eyyûb, her gün Medine'ye yakın Hîre adı verilen yerde onun yolunu gözlerdi. Nihâyet Resûlullah görününce bütün Neccar'lıları toplayarak Resûlullah'ı karşıladı. Bütün Müslümanlar Resûlullah'ı kendi evlerinde misafir etmek istiyordu. Bunun üzerine Resûlullah devesini serbest bıraktı. Kusva adlı bu deve Ebû Eyyûb'un evinin önünde çöktü.

Ebû Eyyûb-el Ensârî'nin evi, iki katlı bir ev idi. Hazreti Ebû Eyyûb diyor ki: "Peygamberimiz Muhammed Mustafa (Sallallahü aleyhi ve Sellem) Efendimiz Mekke'den Medine'ye hicret buyurdukları vakit, ilhamı Rabbânî ve emri samedânî ile bizim fakir hanemize teşrif buyurdular. Ma'iyeti seniyyelerinde Zeyd ibni Hâris (R.A) dahi vardı. Ben Zâti Risâletpenâhîlerine evimin üst katını teklif ettim ise de, Fahri âlem Efendimiz (gelen giden ziyaretçilere kolay olur) diyerek evimizin alt katını tercih buyurmuşlardı. Fakat ben ve zevcem (Ümmü Eyyüb) gece yatmak üzere evin üst katına, çıktık, amma çok müteessir olmuştuk. Kendi kendimize dedik ki, evin üst katına bizim çıkmamız edebe aykırıdır. (Binaenaleyh Ebû Eyyûb demek istedi ki, biz gelecek melek ile Peygamber Efendimizin arasına hâil olamayız. İşte bu ne tâlihtir ki, bu vesîle-i hasene ile Ebû Eyyûb'un evi menzilgâh-ı Cibrîl olmuştu.) Çünkü Cebrail aleyhisselam Peygamber Efendimize vahiy getireceği için O'nun üst katta bulunması münasibdir, hem de biz üstte dolaşacağız, yatıp kalkacağız, toz toprak dökeceğiz dolayısıyle Resûlullah Efendimizi rahatsız edeceğiz, biz neden düşünemedik, diyerek bütün gece ağladık. Sabah olunca bu vaziyeti Peygamberimize arzettik, bizim ısrarımız üzerine raûf ve rahîm olan Efendimiz derhal evimizin üst katına teşrif buyurdular.

Yine Peygamber Efendimiz bizim evimize ilk teşrifinde, ben buyurunuz Ya Resûllallah bizim fakirharnemizdir dediğimde, Fahr-i âlem Efendimiz (Yâ Ebâ Eyyûb! Git öyle ise bizim için iki yatak hazırla. Çünkü biraz yorgunuz biraz dinlenelim) buyurdu. Bunun üzerine ben de gittim iki istirahatgah hazırladım ve (Buyurunuz yâ Resûlallah hazırladım, yüce Allah size rahatlık ve bereket versin) dedim ve gittim."

Yine Ebû Eyyûb Hazretleri diyor ki: "Nebiyyi efham Efendimiz bizim evimize ilk teşrif buyurdukları gece, üst katta bizim odadaki su testisi devrilmiş ve içindeki sular dökülmüştü. Sular tavandan, Peygamber Efendimiz'in üzerine akmasın diye çok üzüldük. Ben ve Ümmü Eyyûb hemen örtümüzü çıkardık ve suların üzerine attık bu suretle suların aşağı akmasına mani olduk.

Elhâsıl, Hâtemül Enbiya Efendimizin kudûmu ile şeref bulan Medine-i Münevvere şehri ve halkı son derece memnun ve mesrûr olup nurlara gark oldular, vatanlarından ayrı düşüp de gönülleri mahzun olan muhâcirlere taze can geldi. Ensâr-ı kirâmın da sevinç yaşlarıyla gözleri doldu ve yüzleri güldü. Resûl-i Kibriyâ Efendimiz Ebû Eyyûb'un evinde bulunduğu yedi ay kadar müddet zarfında Ensâr-ı kirâmdan üç dört kişi mutlaka silahlı olarak münavebeyle sabahlara kadar, nöbet beklemişlerdir. Allah onlardan razı olsun.

Resûlullah, Ensâr ile Muhâcirler arasında gerçekleştirdiği "kardeşlik" olayında Ebû Eyyûb'e kardeş olarak Hz. Mus'ab b. Umeyr'i seçmiştir. Ebû Eyyûb'un evinde yedi ay kalan Resûlullah'a Medine'de mihmandarlık yapan Ebû Eyyûb, Bedir, Uhud, Hendek ve diğer bütün gazvelerde Resûlullah'ın yanında İslâm cihad hareketlerine katılmıştır.

Resûlullah'ın vefâtından sonra da bütün gazâlarda yer almıştır. Hz. Ali'nin hilâfeti döneminde onunla birlikte Hâricîlere karşı savaşmıştır. Hz. Ali'nin Medine'deki kaymakamı olan Ebû Eyyûb'un Hâlid ve Muhammed adlı iki oğlu, Umre adında bir kızı vardı. Hz. Ali (r.a.) devrinden sonra Muaviye zamanında Mısır'a gitti. Mısır valisi bir akşam namazına geç kalmıştı. O zaman namaz konusunda çok titiz davranan her sahâbî gibi Ebû Eyyûb şöyle demiştir: "Resulullah'ın, 'Ümmetim akşam namazını yıldızların gökyüzünü kaplamasına kadar tehir etmedikçe hayır üzeredir, fıtrat üzeredir' dediğini duymadın mı? " "Duydum" diyen Ukbe'ye, "O halde neden akşam namazını geciktirdin?" diye sormuş; çok meşgul olduğunu söyleyen Ukbe'ye şöyle demiştir: "Senin bu yaptığını görerek, halkın Resûlullah da böyle yapardı zehâbına düşmesinden endişe ederim".

Resûlullah (s.a.s.) İstanbul'un fethini ashâbına anlatıp, "İstanbul elbette fetholunacaktır; onu fetheden kumandan ne güzel kumandan, onu fetheden asker ne güzel askerdir." diye müjdelemiştir.

İstanbul, Peygamber müjdesi ile bir kutlu kumandan tarafından fethedilmiş kutlu bir şehir. O müjde, fetih gerçekleşene kadar tam sekiz buçuk asır boyunca nice Müslümanların hayallerini süslemiş; birçok seferler düzenlenmiş İstanbul önlerine. İlk sefer 668 (Hicri 48)’de Hz. Muaviye zamanında yapılmış Yarım yüzyıl içinde İslam’ın nurunu Afrika’dan orta Asya’ya, Avrupa içlerinden Uzak Asya’ya kadar ulaştıran ashab, Doğu Roma’nın merkezine giden kafileye katılmakta tereddüt etmemiştir. Bu kuşatmaya Hz. Hüseyin, Ebû Eyyûb el-Ensârî, Abdullah bin Abbas, Abdullah bin Ömer, Abdullah bin Zübeyr (R.A.) gibi birçok büyük şahsiyet iştirak etmiştir. Fetih gerçekleşmemiş; ama sefer başarılı olmuştur.

Başta Eyüp Sultan Hazretleri olmak üzere sayısını bilmediğimiz kim bilir kaç sahâbî, nurlu vücutlarıyla müslümanlığın temelini atmışlar iki kıtayı birbirine bağlayan topraklara. Gel zaman git zaman Peygamberî müjde gerçekleşmiş, ilk önce Eyüp Sultan’ın kabrinin bulunmasını murad etmiş kutlu kumandan. Akşemseddin’in firasetiyle kabir bulunmuş, üzerine türbe, yanına cami yapılmıştır. Eyüp Sultan, Devlet-i Osmaniye’nin payitahtında mânâ cihetini temsil eden ayrı bir semt olmuştur.

İnananlar, ikinci Akabe biatında İslam’a giren, Hicret’in ardından Allah Resûlü’nü yedi ay evinde misafir eden, O’nunla on seneden fazla kapı komşuluğu yapan Eyüp Sultan Hazretlerini, Hazreti Peygamber (S.A.V.)’in İstanbul’daki temsilcisi olarak görmüşlerdir. Hâlâ da öyledir.

Asırlar boyunca doğan çocuk ilk O’nun türbesine götürülmüş, bu yüce sahâbî vesîle edilerek kendisine Peygamber (S.A.V.) tanıtılmıştır. Düğünler, sünnetler, kandiller, ramazanlar, hacca gidişler-gelişler, Eyüp Sultan’a uğramadan yaşanmamış. Ölümlerde de O’nun kabir komşuluğu aranmış.

Edirnekapı’dan Karyağdı Tepesi’ne kadar mezar taşları sıralanmış. Padişahlar bile Eyüp Türbesi’nde kılıç kuşandıktan sonra gerçekten padişah olabilmişler.

Sahabe kabirleri insanları asr-ı saadete bağlayan birer vesîle ve feyz kaynağı olmuştur. Evinin karşısında, camiinin avlusunda, işine gitti yolun kenarında sabah-akşam bir ulu sahâbînin kabrini gören, fatihalarla ruhuna teveccüh edenler Peygamber (S.A.V.) zamanından beri hiç kopukluk olmadan gelen bir akışın içinde yaşamışlar hayatlarını.

Böylece Sevgili Peygamberimiz (S.A.V.)’in: “Ashâbımdan her biri vefat ettiği belde halkı için kıyamet günü önder ve nur olarak diriltilecektir.” mealindeki müjdesine mazhar olmuşlardır. Bu mazhariyeti dilegetiren bir şair, Eyüp Camii’nde sülüs hattıyla yazılan bir şiirinde şöyle ifade etmiştir:

"Yetişmez mi bu şehrin halkına bu nimeti Bârî

Habîb-i Ekrem'in yârî, Ebâ Eyyûbi'l-Ensârî"

Kıymetli kardeşlerim!

Ölümünün 1337. yıldönümü dolayısıyla teşrifinizle bu manalı ve muhtevalı toplantıyı tertiplediğimiz Ebû Eyyûb el-Ensârî’nin Peygamberimizden rivayet ettiği hadîs-i şerîflerden birkaçını bugün sizlerle paylaşmakta fayda mülahaza ediyorum:

"Kostantiniyye surunun dibine sâlih bir kişi gömülecektir."

"Allah'ım, beni koruyarak gecelediği gibi, sen de Ebû Eyyûb'u koru.”

''Kim Allah'a ortak koşmadan ölürse, cennete gider."

''Müslüman kişinin kardeşi üzerinde yerine getirmesi gereken altı hakkı vardır. Bunlardan birini yapmadığı zaman, altı hakkından birini yerine getirmemiş olur: Ona rastladığında selâm vermesi, onu yemeğe çağırdığı zaman dâvetine icâbet etmesi, aksırdığı zaman ona dua etmesi, hastalandığı zaman ona uğraması, öldüğü zaman cenazesinde bulunması, kendisinden nasihat ve yol göstermesini istediği zaman ona yol göstermesi."

"Sünnetim olan şeylerden yüz çeviren benden değildir."

"Kim emrolunduğu şekilde abdest alır  yine emrolunduğu şekilde namaz kılarsa, geçmişte işlediği küçük günahları bağışlanır."

"Ey Müslümanlar! Biriniz  Cuma namazına giderken yıkansın. Şayet güzel bir koku bulursa onu  da sürsün. Bulamazsa önemli değil. Yalnız dişlerinizi fırçalayın."

"Herhangi bir gece İhlas suresini okuyan, o gece Kur'an'ın üçte birini okumuş gibi olur."

"Kırk gününü Allah rızası için ayırıp ihlas ve samîmiyetle ibadet eden kimsenin kalbindeki hikmet pınarları dilinden dökülmeye başlar."

"Sadakanın en hayırlısı ve en makbul olanı, dargın akrabaya verilendir."

Efendimizi evinde ağırlayan ve O’nu korumada örnek davranışlar sergileyen Ebû Eyyûb el-Ensârî Hazretlerini bağrında barındıran cennet vatanımızın her türlü tehlikeden korunması ve O’nun yolunda yürümenin gayreti içinde olan yüce milletimizin dünya ve ahiret saadetine ermesi dileğiyle sözlerimi noktalarken toplantımıza teşrifinizden dolayı hepinize takdir ve teşekkürlerimizi arz ediyor, cümlemize cennet ve Cemalullah niyaz ediyorum.