SÜREKLİ SEVGİ

Millî ve manevî günlerle insanî duyguların dile getirilmesine ve kalbi bağların geliştirilmesine vesîle olan günlerde gerçekleştirdiği hayrî, sosyal ve kültürel faaliyetlerle insanları iyiye, doğruya ve güzele yönlendirmenin gayreti içinde olan YOYAV, 14 Şubat sevgililer gününde örnek bir etkinlikte bulundu.

Bazı mensupları ile dostlarından davet ettiği konuklarına sergilediği sevecen yaklaşımın yanında insanî ilişkilerde sevginin esas alınmasının önemini dile getirdi. Davetlilere öğle yemeğinin ikram edildiği bu anlamlı günde, ebediyete intikal eden sevgililer de unutulmadı. Rahmet-i Rahman’a göçen baba-anne, eş-dost ve benzeri sevgililer için okutulan hatm-i şeriflerin duası yapılarak sevabı ruhlarına ithaf edildi. Böylece, sevgililer gününde en değerli sevgililere en anlamlı hediye sunulmuş oldu.

Toplantıda ilk konuşmayı yapan YOYAV Genel Başkanı Dr. İbrahim Ateş, davetlileri duygulandıran konuşmasında şu cümlelere yer verdi:

“Ülküsü; ülkeyi saran bir sevgi ve herkesi kucaklayan bir şefkat olan YOYAV’ın kıymetli konukları!

Sevgililer gününde salonumuzu şereflendirerek sevgi havası estiren siz muhterem misafirlerimizi sevgi ve saygı ile selamlıyor, yüce Allah’ın “Çok seven” anlamına gelen “Vedûd” ism-i şerifinin tecellisine mazhar olmamız temennisiyle sözlerime başlarken, hepinize hürmet ve muhabbetlerimizi arz ederek hoş geldiniz diyorum.

Sevgi, insanî duygu ve düşüncelerin en yücesidir. Yeryüzündeki yaratıkların en yücesi olan insan da bir sevgi eseridir. Sevgi eseri olan insan, sevgisiz kalmamalı, sevmeli ve sevilmelidir. Herkes sevip sevilmeyi ilke edinmelidir. Sevgi beklemeden sevmeye yönelmelidir. Beni seviyor musun demeden ben seni seviyorum demelidir. Sevilmek sevenin hakkıdır. Sevmeyenin sevilmeyi beklemesi, yapmadığını istemesi demek olur ki, doğru bir davranış değildir. Sevmek meziyet, sevilmek imtiyazdır. Sevgiyle yaklaşan sevgiyle kucaklaşır. Sermayesi sevgi olanın kârı sevilmek olur.

Sevgi, insanî ilişkilerin ilk ve son adımı olmalıdır. Sevgi anlık, günlük, mevsimlik ve dönemlik değil, ömürlük olmalıdır. Kişi sevdiğine sevdiğini söylemeli, sevgisini sergilemeli ve sevdiklerini ikram etmelidir.

Sevgi denince, sadece karşı cinse duyulan sevgi akla gelmemelidir. Allah sevgisi, Peygamber sevgisi, ana-baba sevgisi, insan sevgisi, vatan sevgisi, tabiat sevgisi ve daha nicesi göz önünde bulundurulmalıdır.

Sevginin temelindeki düşünce Allah rızası olmalıdır. İnsan sevdiğini Allah için sevmeli, sevmediğini de Allah için sevmemelidir. Sevgi, herhangi bir çıkar zihniyetinden kaynaklanmamalıdır. Maddî menfaat ve dünyevî düşüncelerle başlayan sevgilerin sürekli olmayacağı unutulmamalıdır. Menfaate mednî olan sevgi, menfaatin bittiği yerde biter. Sevgili Peygamberimiz (S.A.V.) bu gerçeği bir hadîs-i şerîfinde şöyle dile getirmiştir: “Kim seni bir şey için severse, o şey bitince senden bıkar.”

Kalıcı olan sevgi, Allah için olan sevgidir. Biz sizleri ve yüce milletimizin tüm bireylerini Allah için seviyor ve Allah’ın da bizleri sevmesini diliyoruz. Büyük düşünür ve mutasavvıfımız Yunus Emre’nin  dediği gibi: “Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz.” Bu inanç ve anlayışla sözlerimizi noktalarken: “Allah’ım! Seni sevmeyi, sevdiklerini sevmeyi, sevdiklerinden olmayı ve sevdiklerin tarafından sevilmeyi bizlere nasip eyle yâ Rabbî. Bizi, sevdiğin, sevdirdiğin ve sevindirdiğin kullarından kıl yâ Rabbî!” diye niyaz ediyoruz.

Sevdiklerimizden ebediyete göçenlere rahmet ve mağfiret, hayatta olanlara da sağlık ve saadet içinde uzun ömürler temenni ediyoruz. Son cümle olarak da:

“Sevmek çay gibidir, sevilmek şeker.

Bizim gibi garipler çayı şekersiz içer.” diyoruz.

Dr. Ateş’ten sonra kürsüye gelen Emekli Danıştay Üyesi Sabri Tandoğan da yaptığı duygulu konuşmasında, herkese sevgiyle yaklaşmanın önemini ifade etti ve 3 yıl önce sevgililer gününde vefat eden rahmetli eşi Rana Tandoğan’ın bazı özellik ve güzelliklerini dilegetirdi.

Sevgililer gününü sevgi yüklü duygularla dolu dolu geçirmenin sevinç ve saadetini yaşayan davetliler, sunulan ikramı aldıktan sonra bir kere daha YOYAV’ın çatısı altında biraraya gelmenin haz ve huzuru içinde evlerine gitmek üzere yola koyuldular.