YOYAV’DA BABALAR GÜNÜ VE YILIN AHÎ BABASI

Gerçek mutluluğu, insanları mutlu etmekte bulan ve sevinmenin güzelliğini başkalarını sevindirmekte gören güzîde kuruluşlardan olan YOYAV, insanları sevindirmeyi ve ebeveyne kanat gerip, gönüllerini kazandıracak davranışlarda bulunmayı hedeflemektedir. Bu hedefe ulaşmak için de toplumu yüreklendirecek ve yönlendirecek kültürel etkinliklerde bulunmaktadır. Bu cümleden olarak anneler, babalar ve öğretmenler günleri gibi herkesimden herkesin ilgi ile izlediği ve özen gösterdiği özel günlerde tertiplediği toplantılarda takdire şayan olan davranışlar sergilemekte ve örnek uygulamalarda bulunmaktadır. Mensupları ve dostlarıyla hizmetlerine ilgi duyan insanların motivasyonunda müessir olan bu etkinliklerinden biri de, ülke genelinde coşkuyla kutlanan babalar günü dolayısıyla düzenlediği kutlama programı ve “Yılın Ahî Babası” ödül töreni idi.

Ankara esnafının duayenlerinden ve 57 yıllık cemiyet hayatı olan TESVAK Genel Başkanı Fehmi Genç’i “Yılın Ahî Babası” seçen YOYAV’ın millet ve memleket meselelerine yapıcı yaklaşımları ve ahilik yönleriyle bilinen bu değerli insanı ödüllendirdiği toplantıda birbirinden güzel konuşmalar yapıldı ve değerli düşünceler dile getirildi.

21 Haziran 2009 Pazar günü YOYAV Kültür Merkezi’nde saat 11.00’de gerçekleştirilen toplantıya çok sayıda davetli katıldı. Saygı duruşu ve İstiklâl Marşı ile başlatılan tören dolayısıyla TBMM Başkanı Köksal Toptan, Devlet Bakanı Zafer Çağlayan, Tarım ve Köyişleri Bakanı Mehmet Mehdi Eker, Manisa Milletviki Hüseyin Tanrıverdi, Gaziantep Milletvekili Fatma Şahin, Kilis Milletvekili Hüseyin Devecioğlu ve Türkiye Kızılay Derneği  Genel Başkanı Tekin Küçükali’nin YOYAV Genel Başkanı Dr. İbrahim Ateş’e gönderdikleri başarı ve iyi dilek mesajları okunarak kendilerine teşekkür edildi. Törende ilk konuşmayı yapan Dr. İbrahim Ateş, babalara sevgi ve saygının önemi ile “Yılın Ahî Babası” seçilen Fehmi Genç ile ilgili düşüncelerini dilegetirdiği yönlendirici ve yüreklendirici konuşmasında şunları söyledi:

“Sayın bakanım, sayın milletvekilim, sayın dekanım, sayın öğretim üyeleri, saygıdeğer babalar, sevgili anneler, kıymetli konuklar, değerli dostlar, basınımızın güzîde temsilcileri!

Dünyaya gelmemize vesîle olan ve bizleri şefkatleriyle kuşatan ebeveynlerimizden biri olan babalarımızın hayatımızdaki yerleri ve yücelmemizdeki rolleri ile onlara karşı yükümlülüklerimizi kavramamıza katkıda bulunmak gayesiyle düzenlediğimiz bu manalı ve muhtevalı toplantıya teşrif ederek sevinç ve saadetimizi paylaşan güzîde heyetinizi gönülden ve samimî duygularımızla selamlıyor, Allah’ın rızasına götüren yolun ebeveynin rızasından geçtiğini bilen, bilinçli ve basiretli insanlardan olmamızı temenni ediyorum.

Saadet-i sermediyyeyi, babalarını baştacı etmede ve analarının ayaklarının altını öpmede bulan, bahtiyar insanlardan olmamız dileğiyle sözlerime başlarken, evladın itaat veya isyanının sebeplerini kendi ebeveynine davranışlarında arayan, ana-babaya ihsan ve ikram ile hürmet ve hizmetin, Allah ve Resûlüne iman ve itaattan sonra geldiğini bilip, davranışlarını o doğrultuda dizayn eden insanlardan olmamızı diliyorum.

Babalar gününü kutladığımız bu anlamlı anda, başta beşeriyetin babası Hz. Adem (A.S.) olmak üzere bizleri eğitip büyüten rahmetli babalarımız ve dedelerimizle ebediyete intikal eden tüm babaları rahmet ve mağfiretle anıyor, ruhlarının şâd, mekânlarının cennet ve makamlarının yüce olmasını niyaz ediyorum. Hayatta olan babalara da sağlık ve saadet içinde uzun ömürler temenni ediyorum.

Yurdumuzdaki ve dünyamızdaki tüm babaların bu güzel günlerini gönülden kutlayıp, baba olan herkesi içtenlikle alkışlıyor, onları bu anlamlı günlerinde yalnız bırakmayan anneleri de aynı hararet ve hassasiyetle alkışlıyor, her ikisine de sevgi ve saygılarımızı sunuyorum.

Her baba, yılın ve hayat boyu baba olarak yaşadığı her günün babasıdır. Ama “Yılın Ahî Babası”, pîr-i pirân Ahî Evrân-ı Veli Hazretlerinin yolunda olan Fehmi Genç’tir. Adı genç ve ruhu dinç olan bu duygulu insan, elli yedi yıllık cemiyet hayatını, ahîlik ilkeleri ile dizayn ederek bilgi ve ilgisi ile Ankara esnafını irşad ve efkâr-ı umûmiyeyi ihya yolunda fevkâlade faydalı faaliyetlerde bulunmuştur. Bu bilinçli ve basîretli insanı, YOYAV’daki dostları “Yılın Ahî Babası” seçerek kişilik ve kimliğine uygun olan bir plaketle taltifine karar verdiler. Az sonra huzurunuzda kendilerine takdim etmekle teşerrüf edeceğimiz bu anlamlı ödül, ülkemizde ilk defa ihdas ve ikram edilen “Ahî Baba” ödülüdür. Dolayısıyla değerli büyüğümüz Fehmi Genç beyefendi, böyle bir ödül ile taltif edilen ilk insandır.

Evet, bugüne kadar birçok insan “büyükbaba”, “bahtiyar baba”, “başarılı baba”, “bilinçli baba” ve “fedakar baba” gibi çok ve çeşitli ödüller almışlardır. Ama “Ahî Baba” ödülünü alan ilk insan, esnafın üstadı ve dostlar dünyasının duayeni olan değerli büyüğümüz Fehmi Genç ağabeyimiz olmuştur. Kendilerini gönülden kutluyor ve genç babalar tarafından örnek alınmasını diliyorum.

Değerli dostlar!

Babaların bebeleri ihmal, bebelerin de babaları istiskal etmemeleri, insanî bir anlayış ve islamî bir ilkedir. Bu anlayışı benimseyen ve bu ilkeyi prensip edinen biz YOYAV’lılar, büyüklere hürmet ve hizmette bulunmanın, küçüklere de sevgi ve şefkatle yaklaşmanın gayret ve kararlılığı içindeyiz. Teşrifinizle tenvir ettiğiniz bu salon, üç gün önce sünnet ettirdiğimiz 121 bebeğe kucak açtı, bugün de siz saygıdeğer babalarla dolup taştı. Dolayısıyla duygular doruk noktaya ulaştı.

Unutmamalıyız ki, biz babalarımız ve bebelerimizle bir bütünüz. Bu bütünü birlik ve beraberlik duyguları içinde doruk noktaya erdirerek inşaallah birlikte yüceleceğiz. Mevlâyı Müte’al Hazretlerinden yüce milletimize bu güzelliği ihsan etmesini niyaz ediyorum.

Kıymetli kardeşlerim!

İyi bir evlat olup, ebeveynlerimizin gönüllerine girdirecek güzel davranışlarda bulunarak onların hayır dualarını almamız müstesna bir meziyettir. Çağın gerektirdiği ilim ve irfanla donanıp iş, güç sahibi olarak, ailenin sorumluluğunu üstlenecek olgunluğa ermemiz, uygun bir eş bulup evlenmemiz ve iyi evlat edinip, ana-baba olmamız da, mûcib-i memnuniyet olan büyük bir mazhariyettir. Netice olarak ebeveynimize gösterdiğimiz güzelliklerin emsalinin evladımız tarafından bizlere sergilendiğini görmemiz de başka bir sevinç ve saadet vesîlesidir. Her yaş ve her baştaki evladın ana-babasına bu sevinç ve saadeti sağlayacak davranışta bulunmaları samîmî dileklerimizdendir.

Evlat velî, baba deli de olsa, evlat babaya sevgi ve saygı ile ihsan ve ihtiramda kusur etmemelidir. Evlat devlet başkanı, baba bahçesinin bahçivanı olsa da, önüne diz çökmede, elini öpmede ve hayat boyu ona hürmet ve hizmet etmede aslâ tereddüt etmemelidir.

Unutulmamalıdır ki, baba evin direği, anne yuvanın yüreği, evlat da ailenin bileğidir. Direk yıkılmaz, yürek sıkılmaz, bilek de bükülmez olursa, aile ayakta, toplum hayatta ve ülke atakta olur. Başka bir ifadeyle direk dik, yürek dinç, bilek de berk olursa, millet mutlu, memleket müreffeh olur.
Bunun için her müslüman kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim’deki ebeveyn ile ilgili ilahî emirleri duymalı ve uyarılara uymalıdır. Bilhassa İsra Suresi’nin 23. ayeti ile Nisa Suresi’nin 36. ayetini kulaklarına küpe edinmelidir. Şimdi dilerseniz bu ayetleri bir kere daha birlikte okuyup duygu ve düşüncelerimizi onların irşadı istikametinde dizayn etmeye çalışalım:

“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine “öf” bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.” (İsra, 23)

“Allah’a ibadet edin ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana-babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolcuya, ellerinizin altında bulunanlara (köle, cariye, hizmetçi ve benzerlerine) iyi davranın. Allah kendini beğenen ve daima böbürlenip duran kimseyi sevmez.” (Nisa, 36)

Bu ayet-i kerimeler, evlat-ebeveyn ilişkilerinde uyulması icabeden esasları içermekte olup, uygulayıcılarına sağlanacak incelik ve yücelikleri dikkatimize getirmektedirler.

Öte yandan sevgili Peygamberimiz (S.A.V.)’in ana-babaya ihsan ve ikram ile sunulması gereken sevgi ve saygıyı tavsiye ve telkin eden hadis-i şeriflerinin birçoğu hepimiz tarafından bilinmektedir. Bilhassa bunlardan iki tanesi vardır ki, her biri dörder kelimeden ibaret olup, insanlık tarihinde benzeri, bir beşer tarafından ifade edilemeyen dört dörtlük nitelikte olan özlü ve önemli beyanlardır. Biri annelerin, diğeri de babaların Allah nezdindeki değerini dile getiren bu hadis-i şerifler şunlardır:

“Cennet annelerin ayakları altındadır.”

“Baba cennetin orta kapısıdır.”

Annelerini aşağılayan insanlar cennet yüzü göremeyecekleri gibi, babalarına bağırıp çağırarak saygısız tavır takınanlar da, cennetin orta kapısını kendi yüzlerine kapatmış olurlar.

Kıymetli kardeşlerim!

İnsanın doğumu ile başlayıp, ölümü ile son bulan dünya hayatında sorumlulukları ve değer yargıları vardır. Türk toplumu olarak bizlerin de kültürel, ahlakî değerlerimiz var ama ne yazıktır ki bunları bir çoğunu kaybetmek üzereyiz...

Evet bunlardan biri de büyüklerimize hürmet, saygı ve sevgimizi yeteri kadar onlara gösterememek.
Her insan için önem ifade eden yaşlılık, hayatın çok özel bir dönemidir diye düşünüyorum. Yaşlılarımız dün ile bugün arasında köprü kuran, kültürümüzü, değerlerimizi yarınlara taşımamızı sağlayan en değerli varlıklarımızdır. Sağlık sorunları nedeni ile bakımı zorlaşan ve bu yüzden evlerimizden uzaklaştırılmak istenen yaşlı anneler-babalar fiziksel ve zihinsel gücünü kaybettiği için küçümsenen, değer verilmeyen ve istenmedikleri kendilerine hissettirilen büyüklerimiz... Ne acıdır ki, artık anne-babalar yalnızlığa ve kimsesizliğe mahkum yaşıyorlar!

Anne ve babasını inciten insanlardan kaçının, öyleleri hiçbir zaman insan olamadıkları gibi halka ve vatana da yararları olmaz. Bunların büyükleri biraz yaşlanıp, elden ayaktan düşünce kendilerini huzurevlerinde buluyorlar. Ne yapabileceklerini bilmeden hicran yurtlarında kendilerine teselli aramaya çalışacaklar. Senede bir gün kendilerine uzatılacak çiçeklerle avunacaklar belki de... Oysa o güzelim büyüklerimiz, çocuklarını bağrına basamadığı, torunlarını kucağına alamadığı ne zahmetlerle büyütmüş olduğu yavrularına “yavrularım!...” diyemediği bir yerde nasıl huzurlu olabilirler ki!...

Arayıp soranının olmadığı bir yerde mutluluğu nasıl bulabilirler ki!...

Huzur evi demekle orda sakin huzurlu bir yaşam kuracağını nasıl düşünebilirler ki!...
Şunu da düşünmek gerekir ki yaşlılarımızı bütün bütün sokağa terk etmiyorlar, kendileri gibi muhtaç kimselerin arasına atılıp bırakılsalar bile hiç olmazsa bir rahat yatak, sıcak bir tas çorba imkânları var.
Daha ne olsun, ne güzel yiyip içip yatıyorlar diye düşünen evlatlar da var. İnsanlar hayvanlar gibi yiyip içen, sonrada yan gelip yatan bir canlı değildir. İnsan çevresine ilgi duyan, tabiata açık, evlatları, torunlarıyla, hatta belki de torundan torunları ile birlikte olmaktan haz duyan, huzur duyan varlıklardır. Senede bir gün gitmek, hâl hatır sormak belki de bir demet çiçek sadece onun gönlündeki hasret ateşini alevlendirmeye yarar, ama içindeki hicran ateşini asla söndüremez. O, alakaya, sevgiye ve içten bir tebessüme muhtaçtır. Yalnızca yeme içme sıcak bir yatak karşılayamaz manevî ihtiyaçlarını...
Bu bilinçle hareket eden evlatların olduğu bir toplumda yaşlılarımız, muhtaç durumda olanlar ne yapmalı?

Bir çok anne-baba yemeyip yedirdikleri, giymeyip giydirdikleri, kendileri uğruna en ağır şartlarda fedakarlıklarda bulundukları evlatları tarafından terk edildikleri huzur evlerinde, düşkün yurtlarında, gönülleri kırık bir halde son günlerini tamamlamaya çalışmaktadırlar.

“Baba oğluna bir bağ vermiş, oğul babaya bir salkın üzün vermemiş.”

“Ağacından utanandır yemişlerin en acısı” diye söylenir. Anne-babalarından çeşitli hallerinden utanan evlatların olduğu bir devirde yaşıyoruz. Unutmayalım ki herkes bir gün yaşlanacaktır!...

Büyüklerimiz bu günümüzün mimarlarıdır. Onlara göstereceğimiz güler yüz, sevgi ve saygı tüm armağanlardan daha değerlidir. Geçmişine sahip çıkmayan bir milletin geleceği de olmaz.

Bir gün Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’in huzuran bir genç geldi ve babasından şikâyet ederek:
- “Ya Resulallah! Babam, benim malımı alıp, istediği gibi harcıyor. Emir buyurunuzda, benim malıma dokunmasın, tecâvüz etmesin” dedi.

Bunun üzerine Sevgili Peygamberimiz (S.A.V.), o gencin babasını huzuruna davet etti. Peygamber (S.A.V.)’in huzuruna elinde bastonu ile bir ihtiyar pîr-i fânî çıkageldi.

Efendimiz, durumu ihtiyardan sordu. Ağlayarak söze başlayan ihtiyar:

- “Ya Resulallah! Bir zamanlar oğlum aciz ve zayıf, ben ise güçlü-kuvvetli idim. O fakirdi, ben ise zengin idim. Bununla beraber ben, malımı ondan hiç esirgemez ve onu malımla ilgili hiçbir şeyden men ve mahrum etmezdim. Halbuki, bugün durumumuz tersine döndü. Ben fakir ve aciz oldum, o ise güçlü ve zengin oldu. Durum böyle olunca, şimdi o, beni malından men ederek, cimrilik yapıyor.” dedi.
Efendimiz ihtiyarın bu sözlerinden müteessir olup, ağlamaya başladı ve:

- “Bu zavallı ihtiyarın sözlerini işiten her varlık, -cansız maddelere kadar- hayretle ağladı.” buyurdu ve gence hitaben:

- “Sen ve senin malın babanındır.” buyurdu. Yani, baban senin varlığının sebebidir; sen de malının varlığının sebebisin. Şu halde, eğer baban muhtaç ise, ihtiyacı kadar senin -ihtiyacından fazla olan- malından alma hakkına sahiptir; zira, kendi malı demektir.

İnsanın Allah’a kulluktan sonra en önemli vazifesi; ana-babasına saygılı olması ve iyi davranışlar içinde bulunmasıdır. Bu hususta yüce Allah, “Biz insana, anne ve babasına iyilikle davranmasını tavsiye ettik...” (Lokman, 14) buyurmuştur.

İnsan, anne ve babasına karşı “öf” bile demeyecek kadar saygılı, hürmetkâr, alçakgönüllü, anlayışlı olmalı ve onlara daima güzel söz söylemelidir. Onlar kendini yetiştirip büyütürken nasıl emek verdilerse, kendisi de onlara karşı aynı sabrı ve saygıyı gösterebilmelidir.

Sevgili Peygamberimiz, anneye ve anne sevgisine özel bir önem vermiş ve cenneti, az önce meali arz edilen hadis-i şerifte belirtildiği gibi, anaların ayakları altına sermiştir. Vaktinde kılınan namazdan sonra Allah’a en sevimli işin ana-babaya iyilik etmek olduğunu bildirmiştir. Allah’ın rızasını kazanmanın yolunun da anne-babaya hizmetten ve anne-babayı gereği gibi sevmekten geçtiğini ifade etmiştir.
Anne-baba sevgisi, sevgilerin en güzelidir. Anne-baba ömür boyu sevgiye, saygıya, hizmete ve hürmete layık olan en yüce varlıktır.

Anne-baba; bağlılığın, fedakârlığın, cömertliğin, karşılık beklemeden vermenin ve sevmenin sembolüdür.

Sebeb-i vücudumuz olan anne-babalarımız senenin bir gününde hatırlanıp diğer zamanlarda ihmal edilecek varlıklar değildirler. Onlar ömür boyu sevgiye, saygıya, hürmete layık olan insanlardır. Ne mutlu anne-babalarının rızasını kazanarak dünya ve ahiret huzuruna erebilenlere.
Sözlerimi Nobel Edebiyat Ödülü alan yazarımız Orhan Pamuk’un: “Her erkeğin ölümü, babasının ölümüyle başlar.” cümlesiyle noktalarken şu dörtlüklerimle huzurunuzdan ayrılmak istiyorum:

Babalar, dedeler,
Analar, nineler.
Dün buradaydılar,
Bugün nerdedirler?

 Amcalar, dayılar,
 Halalar, teyzeler.
 Dün buradaydılar,
 Bugün nerdedirler?

Bacılar, edeler,
Yavrular, bebeler.
Bugün burdadırlar,
Yarın nerdedirler?

 Bunları gören gözler,
 Her an onları özler.
 Bugün burdayız ama,
 Yarın nerdeyiz bizler?”

Dr. İbrahim Ateş’in alkışlarla noktalanan mesaj yüklü konuşmasından sonra ”Yılın Ahî Babası” seçilen Fehmi Genç’e YOYAV’ın ödülü Devlet Eski Bakanlarından Dr. Lütfi Doğan tarafından takdim edildi.

Ödülü aldığında duygulu dakikalar yaşayan Fehmi Genç, babalar günü gibi anlamlı ve önemli bir günde hayatının en değerli ödülünü aldığını ifade ederek, kendisini böylesine anlamlı bir ödüle layık gören kadirşinas YOYAV’lı kardeşlerine şükran ve minnet duygularını dilegetirdi ve tarihî vakıf anlayışını günümüze yansıtıp yaşatılması yolunda çaba ve çalışmalarını sürdürerek birçok yeniliğe imza atan Dr. İbrahim Ateş’e sağlık ve saadet içinde mutlu bir hayat niyazında bulundu.

Tören babalarla diğer davetlilere sunulan gül ve hurma ikramı ile noktalandı. İkram esnasında davetlilere bir espri yapan Dr. Ateş: “Neden gül ve hurma ikramı derseniz, kısaca arzedeyim. Gül güzelliğin, hurma da ağız tadının simgesidir. Gününüzün ve geleceğinizin gül gibi güzel olmasını ve ağız tadınızın ömür boyu devam etmesini dilediğimiz için gül ve hurma ikramında bulunduk.” dedi.